~ Ton van ’t Hof ~ Plaats een reactie

Voetblessure. Overbelasting, vermoed ik. Vanwege een teveel aan lopen en staan.

Afspraak voor een rioolinspectie gemaakt, waarbij een tv-camera zal worden ingezet. Ik heb geen idee van toestand en ligging van onze in beton gegoten riolering, en wil dat voor de verbouwing wel weten. Een prijzige klus, trouwens.

Mijn wereldbeeld? Een afgetrapte schoen in de golven.

En nu je het zegt: veel van mijn waarheden zijn inderdaad uit tweede of derde hand!

Vanmiddag ‘helemaal gek gegaan’ op details, wat een ketser (mislukking) opleverde:

#236, en plein air, 2021 © Ton van ’t Hof
~ Ton van ’t Hof ~ Plaats een reactie

Naar omgeploegde velden aan de Poelewei, Waaxens, getuurd vanochtend, wind en flauw zonnetje in de rug. Onder een van mijn schoenen poep van een dier, een ree vermoedelijk.

Wat het resultaat betreft: daarin valt een voortzetting van mijn zoektocht naar minder vorm en meer expressie te herkennen.

Na de lunch samen met Hennie in de tuin aan de slag gegaan: wat een bende heeft de winter achtergelaten, zeg.

Maar ook: zachtere lucht langs onze wangen & een licht lentegevoel!

Tegen vijven met een biertje in Ewald Engelens Ontwaak! Kom uit uw neoliberale sluimer gedoken: ‘Politieke instemming met beleid dat tegen je belangen indruist komt niet uit de lucht vallen maar moet actief worden gemáákt.’

#233, en plein air, 2021 © Ton van ’t Hof
~ Ton van ’t Hof ~ Plaats een reactie

Vanochtend stonden we onder laaghangende bewolking langs de Holwerter Feart, met onze trappers in de bagger. De wind: behoorlijk fris. Na drie kwartier: verkleumde handen.

Desondanks: wie goed keek ontwaarde veel kleur.

‘s Middags: eerst een bouwkundig ingenieur ontvangen (i.v.m. de vergunningsaanvraag voor onze voorgenomen verbouwing) en daarna rijstekoekjes gebakken, goudgeel.

Zette vervolgens de groencontainer buiten en dronk een biertje uit een groene fles.

Luisterde ook nog naar God Is an Astronaut, uit de omgeving van Wicklow, Ierland.

#232, en plein air, 2021 © Ton van ’t Hof
~ Ton van ’t Hof ~ Plaats een reactie

Werkte vanochtend met nieuwe brushes – ‘Blackburn’ & ‘Evolve’ – die kleuren, in tegenstelling tot de olieverfset, niet vermengen, maar over elkaar plaatsen. Dat vergt een andere manier van kijken, denken en doen. Met het resultaat, getekend vanuit ons slaapkamerraam, was ik, ondanks de vele verbeterpunten, niet ontevreden.

Vooral de grotere mate van abstrahering die deze brushes me opdringen, bevalt me. Zij zet de sfeer die de tekening ademt in het volle licht.

‘The painting that will last is the one that has been thought out, dreamed over, reflected on, produced from the mind, and not solely by the hand’s facility at dabbing on highlights with the tip of the brush.’ – Gustave Moreau (1826-1898)

Hier heeft Moreau ook vandaag de dag nog, geloof ik, een punt.

#230, 2021 © Ton van ’t Hof
~ Ton van ’t Hof ~ 1 reactie

Er stonden verse tulpen op tafel.

Daar een snijdende wind buiten tekenen onmogelijk maakte, legde ik er nog drie citroenen naast.

En zie: de penvoering viel grover uit dan gewoonlijk;

omdat ik luisterde en reageerde,

denk ik.

#224, 2021 © Ton van ’t Hof
~ Ton van ’t Hof ~ Plaats een reactie

Deed wat een tekenaar af en toe doen moet: een zelfportret maken.

‘Hij lijkt niet,’ oordeelde Hennie, ‘misschien de neus, heel in de verte.’

Dan maar de verstopte afvoer verhelpen: krak zei de afvoerplug, kut, waarna ik voor een click & collect naar de Gamma moest.

Heb ook nog getracht een fietsband te plakken, maar waar zit toch dat lek, verdomme!

Gelukkig scheen er vandaag veel zon.

#223, 2021 © Ton van ’t Hof
~ Ton van ’t Hof ~ Plaats een reactie

Stond vanochtend een uurtje achter huis in de sneeuw.

Sneeuwblind bijna.

Daarna door naar het wad, dat zover het oog reikte bevroren was.

Las in Leugen & waarheid en dronk een alcoholvrij biertje.

Twijfelde even, dacht toen: ja maar Sonnema is toch niet gemaakt om te laten staan!

#222, en plein air, 2021 © Ton van ’t Hof