Krassende kraaien boven klamme akkers van zwarte klei.
Dat krassen legde toch een soort contact met de eenzame fietser, boodschappentassen aan het stuur, die ik vanochtend was.
Woorden zijn loyaal aan tig dingen, die ik niet onder controle heb.
Kwam me daar toch plots de zon tevoorschijn! Liefde is wijsheid, haat is dom! Doorbreken die hap, dat ronddraaien in een kringetje!
Klooide ook nog wat aan met stroom en regenpijpen.
Naar Wanneperveen gewandeld, langs de Bovenboersevaart. Onder een loden lucht met enkele vegen oplichtende verf, de weilanden tjokvol ganzen, hier en daar een koe. Er waaide geen stof op.
Groot deel van de dag op het water doorgebracht, bij straffe wind en een zon die zich best vaak liet zien. In Dwarsgracht een 12-uurtje gegeten. Aan de grond liepen we één keer. (Moet je een groene boei nu aan je linker- of rechterzijde houden?) Bij thuiskomst de gaskachel wel even op de hoogste stand gedraaid.
In Giethoorn neergestreken, waar we enkele dagen zullen doorbrengen in een blauw houten huisje aan de Dorpsgracht.
Bij Smit geluncht (fish & chips) en onder een halfbewolkte hemel door het vredige dorp gewandeld. Buiten het seizoen lijkt Giethoorn, ondanks alles, trouw gebleven aan wat het ooit was. Het heeft dan iets geruststellends, een schijn van logica en gemoedelijkheid.
Vlooide ook nog uit dat oudvader Ludovicus Baijens, roepnaam Louis en ‘huisverver’ van beroep, in 1825 voor de tweede keer in het huwelijksbootje stapte. Hij was toen 67 en ruim vijf maanden weduwnaar. De ouwe bok had de 26-jarige dienstmeid Johanna Clephas aan de haak geslagen, met wie hij nog vijf kinderen zou krijgen, onder wie een tweeling.
Dronk, na een ongekend lange periode zonder alcohol, twee overheerlijke Belgische biertjes.
Elke dag, bedacht ik me naderhand, heeft een veelvoud van betekenissen, die onderling tegenstrijdig kunnen zijn, elkaar kunnen ondermijnen. Een dag kan zichzelf dus misleiden als het ware. Maar dat hoeft niet. Vandaag dus niet.
Gisteren, bij humeur opbeurend mediterraans nazomerweer, een nieuwe dakgoot op de schuur aangebracht en het aan de schuur palende halfvergane hek provisorisch gerepareerd. Nu kan het hek weer een wintertje mee.
Luisterde naar The Strokes Essentials en wipte aldoor met mijn voeten. Van het zegje van twee influencers op tv gingen mijn tenen krom staan.
Van het weekend, wij waren er niet, neusden er mensen rond ons huis. Ze kwamen, volgens buurman Foppe, die ze aansprak, uit Amsterdam en hadden gehoord dat onze stulp (weer) te koop stond. Nou vraag ik je!
Drink al drie dagen spa rood; mijn lever is effies in herfstretraite gegaan. Tot morgen, hoor. Dan vertrekken we voor een culinair weekend naar Giethoorn.
Mijn moeder fietste vanmiddag van Bartlehiem naar Dokkum, waar we haar een stukje vergezelden. Elke dag gaat er weer een wereld voor haar open.
Een paar heerlijke, zonovergoten familiale dagen achter de rug in de Gelderse vallei. Niet aan lezen toegekomen, wel gewandeld, gedronken, gegeten, gekletst & gelachen.
Vanochtend naar huis gereden en direct weer aan de slag gegaan: bloemen begoten, buitenlamp geschuurd & geschilderd (Hennie), nieuwe dakgoot gehaald, biebboeken geruild etc.
Hersenen op de automatische piloot.
De garagewand is opgetrokken en staat in de grondverf. Morgen nog een dakgoot aanbrengen. Daarna een lang weekend aan de wandel met kids & aanhang.
Mogelijk leven op Venus, hoog in de lucht. Dat zou nog eens grensverleggend zijn.
‘Grenzen zijn waar wij allemaal vanbinnen uit bestaan.’
Charles Olson
Tijdens de voortreffelijke casked whiskyproeverij gisteravond bij onze buurtjes Bernd & Ingrid zocht ik toch een grensje op.
Wortelsoep werd het vandaag, wor-tel-soep.
Ze zei zoiets van: naarmate Jack Spicer zich stunteliger uitsprak, werd hij een beter schrijver.
Pas na de lunch brak de zon door in doarp Brantgum. Dus had ik er tijdens onze ochtendwandeling – windkracht vier, lucht van balkenbrij – de pee in.
Stunteliger of klunziger, klungeliger; ik begreep direct wat ze bedoelde, maar het kunnen uitleggen, ho maar.
Kon wel een molenaar (1815-1881) aan mijn almaar uitdijende familie toevoegen.
Las ook nog ergens dat een goed schrijver zich steeds vervreemdt van zichzelf. Auch wahr.
(Foppe kwam op de valreep nog een emmer appels brengen.)
Fluitje van een cent. Volgende week de linkerhelft.
