Pa gevallen vannacht, was op weg naar de toilet waarschijnlijk. Ambulance erbij, maar hij bleek niets te hebben gebroken. Het ambulancepersoneel heeft hem terug in bed gelegd.

Ben zelf nog behoorlijk brak vandaag, maar de weg omhoog is ingezet.

Vanmiddag heeft OMRIN een puinbak voor ons huis geplaatst, in verband met de verbouwing van onze tuin, waar ik morgen aan wil beginnen.

Las Timmy Reeds Poem, A Chapbook (2018) en moest regelmatig fijntjes lachen:

A period is just a tiny burnt pancake
Stuck to a white wall at the end of something someone
Once called a “complete thought”

(period = punt = leesteken)

Zoek in mijn geheugen naar een moment waarop ik zag dat die ouwe van me vertederd was.

Gevloerd door buikgriep. Ga voorlopig als vaatdoek door het leven.

Denk geregeld aan mijn vader die geknakt in bed ligt en niet lang meer te gaan heeft.

Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog woonde pa als jongetje—hij is van 1933—vlakbij het vliegveld Welschap bij Eindhoven. Nederlandse, Duitse en geallieerde jagers en bommenwerpers; hij heeft ze allemaal zien opstijgen en landen. En ze lieten hem nooit meer los. Mijn ouwe heeft later voor KLM en luchtmacht gewerkt, en vrijwel alle vliegtuigtypen die ooit in dienst van de luchtmacht hebben gevlogen, op het schildersdoek vereeuwigd.

Hieronder een vroege tekening van mijn vader van een English Electric Canberra, een bommenwerper met straalaandrijving die in 1949 door de RAF in gebruik werd genomen.

English Electric Canberra, 1952 © Lambert van ’t Hof

Nee, de werkelijkheid van de klimaatverandering trekt zich níets aan van Thierry Baudets verbeelding.

‘Weet u,’ zei Hannah Arendt tijdens een interview in 1964, ‘dat er alleen nog gearbeid en geconsumeerd wordt, is daarom zo belangwekkend, omdat zich daarin opnieuw de contouren van een wereldloosheid aftekenen. Men geeft geen zier meer om het uitzicht van de wereld.’

George Monbiot over de achterhaalde inrichting van onze maatschappij: ‘Aan de basis van het kapitalisme ligt een veelomvattende en nauwelijks bestudeerde veronderstelling: je kunt zoveel natuurlijke hulpbronnen kopen als je betalen kunt. […] Je kunt hele bergketens en vruchtbare vlaktes in eigendom hebben. Je kunt zoveel brandstof erdoor jagen als je wil. Elk pond of elke dollar verzekert een zeker recht op natuurlijke rijkdommen. Maar waarom? Welk rechtsbeginsel stelt het tegoed op uw bankrekening gelijk aan het recht om de grondstoffen van de aarde te bezitten?’ Lees hier verder.

Derde deeltje Chaia • Chapbooks reeks gezet: Ken je mij? van fotograaf Richard Mijnten.

Niet gewandeld, wel soep gemaakt van aardperen & regenboogwortelen.

Leeuwarden, 2019 © Ton van ’t Hof

Week 11

Wandelde op en neer naar het Leeuwarder bos. Er stond een harde wind. Toen het begon te motregenen kreeg ik de inval. Ik ga een reconstructie maken van mijn verblijf in Afghanistan, ruim tien jaar geleden. En het reconstrueren zélf zal onderdeel vormen van de voorstelling op papier; het uitzoekwerk als raamvertelling, zeg maar.

Ik beschik nog over een notitieboekje vol werkgerelateerde aantekeningen, e-mails naar en van het thuisfront & een schat aan herinneringen.

Beperking: maximaal dertig bladzijden tekst; ik wil de reconstructie uiteindelijk in de Gaia • Chapbooks reeks onderbrengen. Maar een literair tijdschrift heeft al laten weten dat het belangstelling heeft, afhankelijk van het eindproduct uiteraard, voor een voorpublicatie.

Maar eerst moet de kroniek van Hennie’s familie af.

‘De ideale onderdaan van de totalitaire heerschappij is niet de overtuigde nazi, noch de overtuigde communist, maar de mens voor wie het onderscheid tussen feit en fictie niet langer bestaat.’ – Hannah Arendt

Er wordt wat afgelogen vandaag de dag.

Zondagmiddag gezellig met Wim & Annemarie geluncht in Het Refter, Zwolle.

ADO bakt er momenteel helemaal niets meer van.

Bo, 2019