Wakker met een stressnek, tolletje verhuisdrukte vermoed ik, of een uitlopertje van mijn ‘water & gras’ dieet.
‘Optimisme is een morele plicht.’
Karl Popper
Chapbook Willem Thies gezet (versie 1). Eerste offerte van een verhuisbedrijf binnengekregen. Voor de lunch het restje van gisteravond opgewarmd (Mexicaanse bonenschotel).
Daarna naar buiten zitten staren, naar het oplichtende licht van de dag, en de neiging onderdrukt om er een fris glas voignier bij te drinken.
Terwijl de mist weer binnenrolde erwtensoep gemaakt; het is goddomme erwtensoepweer!
Vond in mijn spambox een e-mail van Geert Leupen, een zoon van de jongere broer van mijn grootvader van moederszijde. Hij had me via mijn blog gevonden.
Mijn grootvader heette Harm Geert en zijn jongere broer Evert Geert. Hun vader, mijn overgrootvader, droeg enkel de voornaam Geert. De oudste zoon van mijn grootvader was vernoemd naar mijn overgrootvader en heette dus ook Geert. Wat ze nog meer gemeen hebben: ze zijn allemaal dood.
Nu bezit ik een foto van het graf van Evert Geert waarop staat: ‘Ter nagedachtenis aan Geert Leupen 31-12-1911 18-1-1973’. Naar aanleiding hiervan vroeg ik me op mijn blog af waarom Evert Geert zich als Geert Leupen – dus zonder Evert – had laten begraven.
Op deze vraag antwoordde Geert, de zoon van Evert Geert, in zijn e-mail aan mij: ‘Omdat mijn vader in Epe bekend stond als Geert, de naam Evert werd nooit gebruikt, ook niet in gezinsverband.’ Wat het raadsel gedeeltelijk verklaart, maar nog niet helemaal.
Geert stuurde ook nog een foto van een ansichtkaart mee, die mijn grootvader in 1949 aan zijn jongere broer stuurde, die toen net vader van een tweeling (‘de jongens’) was geworden. Acht weken eerder was Marjo (‘een echt schatje’) geboren, de jongste dochter van mijn grootvader en grootmoeder Grada.
