Tag: Rainald Goetz

08.14 u. Sinds jaar en dag lees ik op mijn toilet bijna dagelijks een miniatuurtje van Koos van Zomeren, waarvan hij er in de jaren 90 meer dan duizend voor de voorpagina van NRC Handelsblad schreef (gebundeld in Ruim duizend dagen werk, De Arbeiderspers, 2000). Vandaag zat Van Zomeren samen met twee dames uit het hoge noorden in een treincoupé toen er een ambulance met zwaailicht een perron op kwam rijden:

‘“Moet je nou zien,” zei ik. Een van beide vrouwen stond op, boog zich naar het raam en bevestigde het vreemde van wat we samen zagen. Toen zei ik dat er zeker iemand onwel geworden was. “Dat is wel te hopen,” zei die vrouw. “Anders nemen ze misschien zomaar iemand mee.”
     Bestaat er al een vereniging tot behoud van het Groninger gevoel voor humor?’

12.10 u. Ten noorden van Rottevalle gewandeld. Thuis het kliekje van gisteravond opgepeuzeld: mediterrane visstoof met bulgur.

15.18 u. Sloeg Rainald Goetz’s Johann Holtrop dicht en verzonk in gedachten: wat een monumentale roman. Beter is de ondraaglijke leegheid van het moderne witte boordenbestaan nog niet onder woorden gebracht. Hoe uitgeburgerd kun je raken? De kwasterige Holtrop en een van mijn vroegere bazen lijken als twee druppels water op elkaar. Wat een opgeblazen gedoe. Ik had mijn eerste beroepskeuzetest serieus moeten nemen, halverwege mijn middelbare schooltijd, en kok moeten worden of houthakker.

17.24 u. Schrijven wil ik, schrijven als een koppige, wilde klootzak!

18.35 u. Het scherm. De bank. Het lichaam. De kamer. Het huis. De straat. De wijk. De stad. De streek. De provincie. Het land. De unie. Het werelddeel. De wereld. Ruimte. Het heelal.

18.43 u. Ik weet niet precies wat lezen moet doen & hoe het dat zou moeten doen.

18.56 u. Mijn advies met betrekking tot dit blog: ontspan je, scan de tekst, sla de helft over, focus je op wat er volgens jou toe doet. Zo simpel ligt dat.

1C1687B8-41A8-442C-8934-9D41C4176BBF
Rottevalle, 2018 © Ton van ’t Hof

12.58 u. Kleine 10 km gelopen, ten zuiden van Rinsumageest. Hemels weer, veel beesten buiten, en overal gemaaid gras.

13.57 u. Al een week of twee ligt er een ongeopende paarse envelop op tafel: ‘bevolkingsonderzoek’ staat erop en ‘zelfafnametest’, nergens het woord ‘darmkanker’. Ik wil wél meedoen, dat is het punt niet, maar wij hebben een toilet waarin mijn poep direct onder water verdwijnt. Hennie suggereerde het gebruik van een schoteltje, en over dat voorstel denk ik nog steeds na.

15.22 u. Knikkebolde, gezeten in de zon, boven de roman die ik vanmiddag van de bieb leende: Johann Holtrop. Afbraak van de maatschappij van Rainald Goetz (Leesmagazijn, 2014), waarin de lotgevallen van een charismatische, maar harteloze en aan zelfoverschatting lijdende bestuursvoorzitter van een internationaal mediaconcern beschreven wordt, die merkt dat succes kan verkeren.

15.42 u. Wilde even uit de zon, stond op, vulde een pan met water, versneed een knolselderij en enkele bataten en schoof de stukken in de pan; gereed om vanavond gekookt te worden en verwerkt tot een stampotje met zuurkool. Hoorde een nummer op KEXP dat me beviel en leerde met hulp van Shazam dat het om Signs of Love van Moby ging. At vervolgens sojayoghurt met peer en gedroogde cranberry’s. Ging weer in de zon zitten, pakte mijn boek en dacht terug aan het managementwereldje waarin ik zelf ooit, later in mijn carrière, terechtkwam en uiteindelijk verdwaalde; wat een lege bedoening was dat.

16.09 u. Schonk me een Grand Prestige van Hertog Jan in en werd enkele vrienden gedachtig, uit Amsterdam en Utrecht, die nog wat arbeidsjaartjes voor de boeg hebben.

18A1A929-2DDC-4813-860F-10515625222E
Rinsumageest, 2018 © Ton van ’t Hof