Vanochtend bier gehaald. Op de fiets. En alle ingrediënten voor vette erwtensoep. Vandaag is onze zoon, die sinds kort ook in Brantgum huist, jarig.
Onderweg foto’s gemaakt van het koufront dat passeerde.
30 december is eveneens de geboortedag van mijn vader, die bijna twee jaar geleden overleed. Hij had een broer, Willy, die drie jaar ouder was. Willy heeft vanochtend op 90-jarige leeftijd de wereld verlaten. God hebbe zijn ziel.
Bier en erwtensoep. De erwtensoep is voor morgen. Op oudjaar eet ik graag erwtensoep.
Ten zuidwesten van Anjum ligt een gebied van 25 vierkante kilometer waar geen mens woont en dat ik de grote leegte ben gaan noemen. Vanochtend scheen er de zon, volop, en vlogen er, uiteraard, ganzen.
Ze lag er voor pampus bij, slapjes, ogen half geloken, en reageerde nauwelijks toen ik haar met mijn pink een zetje gaf. Hagedis, dacht ik, half dood. Kleine watersalamander, weet ik nu¹, springlevend. Ze moet zich rot geschrokken zijn toen ik het stuk hout optilde, waaronder ze zat. Om onheil af te wenden is ze, vermoed ik, voor half dood gaan liggen. Met opzet dus. In een poging om haar te redden, zette ik haar voorzichtig onder een struik neer. Ze kwam prompt weer tot leven en wandelde monter weg. Slim beestje.
PS Huub Beurskens reikte een betere verklaring aan: salamanders houden van november tot maart een winterslaap. Waarschijnlijk heb ik haar daaruit gehaald.
Rondje Hantum-Foudgum, na de regen. Hoewel nog altijd grijs was de lucht weer in beweging. Windkracht vier. De mist die maar bleef hangen eindelijk verdreven. Half december, 10°C.
De joekel van een haas lag nog steeds hartstikke dood in de berm van de Brantgumerwei, zijn staart intussen aangevreten en zijn ogen wit, als gekookte vissenogen.
Maakte me onderweg ook druk over een provinciaal voornemen: ‘het [nieuwe] doorgaande fietspad met zicht op het Wad moet zorgen voor een opleving van de economie en het toerisme in de streek’. Slierten peddelaars bovenop de zeedijk, van Harlingen tot aan Lauwersoog: gadverdamme! Was het Koos van Zomeren die zei dat er een regelrechte uitverkoop van de natuur aan de recreatie gaande is? Godverdegodver.
In Wolters weitje tegenover het tankstation van Klaas Buruma verblijft nu al enkele dagen een ram. Moederziel alleen. Meestal ligt hij in de beschutting van wat struiken te kauwen of voor zich uit te staren. Toch heb ik, als ik erin slaag om in zijn ogen te kijken, niet het idee dat hij ongelukkig is. Integendeel, ik zag vanmiddag zelfs een flonkering.
