

logboek
Toen ik om 07.53 uur naar buiten keek: niks, nada, nul sneeuw.
Waarop ik me mopperend en nog in pyjama aan een stilleven met keukengerei zette.
In de loop van de ochtend toch nog witte vlokken, opgejaagd door bloeddorstige wind.
Aan de vetbollen en vogelpindakaas: mus, merel, spreeuw, koolmees, pimpelmees, roodborst en, als ik het goed heb gezien, een koperwiek.
Kroop na de lunch in mijn fauteuil en liet de dag voortkabbelen.
Havermout met tutti frutti gegeten,
gekakt
en een uur gewandeld in godsakkerse kou.
Tussen dutjes door dit ultrakorte stukje geschreven
en, wederom, heerlijk betekenisloos voor de maatschappij geweest.
Vanonder een paraplu keek ik, probeerde de tuin te zien zoals hij is, wijl mijn hand naar mijn pijpen danste.
Nee, origineel zijn mijn onderwerpen en stijl niet.
Hoeft ook niet.
Als ik in mijn beeldende werk mijn karakter, mijn ziel, maar tot uitdrukking weet te brengen.
Net als in mijn poëzie.
Ik zag duizenden ganzen in V-formaties zuidwaarts vliegen.
Ik zag boeren hun schapen uit grazige weiden halen.
Ik sjouwde meer boodschappentassen dan gewoonlijk naar binnen.
Ik maakte voorstudies voor een stilleven.
Nou, dan weet je het wel: hier wordt rekening gehouden met hevige sneeuwval.
Natuurlijk is het mijn liefde voor het Friese landschap dat me drijft.
Iers groen, ja, maar Fries groen dan?
‘De winter komt eraan,’ riep iemand, ‘we raken ingesneeuwd, net als in 1979, echt waar!’
De postbode bracht twee kilo Henri Matisse, A Retrospective, voor als het echt winter wordt, net als in 1979.
De Sonnema Berenburg staat koud.
Veertig minuten hielden ze het, in de snijdende kou, vol, mijn tekenvingers, daarna verstijfden ze.
Drie spreeuwen op het voederstation: hap, slik, weg vogelpindakaas.
En toen begon het, alweer, te sneeuwen.
De verte verdween.
Kreeg zin in een Berenburger.
Stond om 09.00 uur – f*cking koud – al met mijn ezeltje buiten.
Wandelde, luisterde naar Langs de lijn, las dingen over kleur en licht en dronk een glas Spaanse wijn.
Bestelde een vuistdik boek over Henri Matisse.
Derain, Marquet, Matisse.
Helden. Wilde helden.