Tag: Gert de Jager

Mediteerde, at twee sneetjes mueslibrood met kaas, las in Anne Fulda’s Emmanuel Macron en luisterde naar The Weight van Weval.

Dronk espresso. Vroeg me af waarom iemand mijn dagboek lezen zou, die aaneenschakeling van herhalingen, wat mijn leven meestentijds is; de eeuwige wederkeer van hetzelfde. Ik ben er overigens nog niet uit of ik zo’n leven ook wíl; ik laat het me simpelweg overkomen.

Tegenwoordig houd ik niet alle mogelijkheden meer open, de toekomst is niet langer mijn allergrootste opgave.

Metalen lockers; we hadden twee en een half uur nodig om de éerste in elkaar te zetten, de overige twee piepten we in een uurtje. Daarna onze slaapkamer weer ingericht

Ik ben overigens in mijn nopjes met het tweede bundeltje in de Chaia • Chapbooks reeks: Dieren op schaal van Gert de Jager, zijn derde en beste dichtbundel tot nu toe!

Kreeg vandaag het papieren exemplaar van mijn chapbook Gecomprimeerd dagboek 2018 binnen, dat ik 12 dagen geleden bestelde. Ik ben zeer tevreden over de prijs-kwaliteitverhouding: voor negen euro (inclusief verzendkosten) ligt er een puik bundeltje (15 x 23 cm) op tafel van 34 bladzijden dik! De omslag is van prima kwaliteit, de bladzijden hebben een mooie crèmekleur, maar hadden ietsiepietsie dikker gemogen (wat overigens niet tot de mogelijkheden behoort). De zwart-witfoto’s zijn me een beetje te donker, maar een kniesoor die daar op let. Al met al een chapbook zoals een chapbook hoort te zijn: fijnkost qua inhoud, betaalbaar qua prijs!

Vanmiddag het tweede deeltje uit de Gaia • Chapbooks reeks – Gert de Jagers fraaie dichtbundel Dieren op schaal – drukproefgereed gemaakt & een drukproef besteld. Over veertien dagen in de winkel!

Wat me zo langzamerhand vaststaand lijkt: de vermogensongelijkheid broeit ook hier im Westen weer.

Het Literatuurmuseum in Den Haag schijnt een nalatenschap van F. Starik aanvaard te hebben, waaronder – ik schiet in de lach – ‘enkele leesbrillen.’

Vanochtend eerst anderhalf geschilderd en daarna koffie gedronken met buurman Julius. Afgesproken dat we (zeer) binnenkort twee tentoonstellingen bezoeken: Fries expressionisme: Not afraid of the new in Museum Dr8888 en FRYSK: 100 jaar schilderkunst in Friesland in Museum Belvédère.

‘s Middags het binnenwerk gezet van het tweede deeltje van de Gaia • Chapbooks reeks, Dieren op schaal van Gert de Jager, dat over enkele weken zal verschijnen.

Vertaalde een nieuw Engels woord in insectocalyps.

Mijmerde even dat mijn leven op punt van beginnen stond en nam inenen een stroopwafel!

Wat, naar ik hoop, nog voor me ligt: het binden van mijn gedachten en gevoelens tot een soortement van geheel.

Dikke bobbel in mijn mond, vermoedelijk een gezwollen speekselklier.

Vanochtend om 5 uur naar beneden gestommeld voor een Zantacje en een paracetamolletje. De witte wijn had gisteren uitstekend gesmaakt, maar de twee afsluitende grappa’s waren aangekomen als mokerslagen.

Ik was rond lunchtijd met de trein in Amsterdam gearriveerd, waar Tim op een vega bowl bij SLA in de Utrechtsestraat trakteerde. Daarna boeken gekocht bij Scheltema: De genialiteit van vogels van Jennifer Ackerman, Hij schreef te weinig boeken van Herman Brusselmans, Bundels van het nieuwe millennium. Nederlandse en Vlaamse poëzie in de 21e eeuw onder redactie van Jeroen Dera & Carl De Strycker en Hoe Hollands wil je het hebben van Bas Heijne. De genadeloze zon joeg ons vervolgens Café de Jaren in, waar we een tafeltje aan het open raam vonden. Tegen vieren schoven Gert de Jager, Nanne Nauta en Mark van der Schaaf ook aan.

Nadat we waren bijgepraat over onze oudemannenkwalen hebben we de literaire wereld binnenstebuiten gekeerd. Ondertussen naar La Storia della Vita aan de Weteringschans verhuisd voor een klassiek Italiaans diner. Gert verklapte dat hij níet aan een roman werkte, nooit aan een roman heeft gewerkt en ook niet van plan is om dat in de toekomst te gaan doen. Ook had geen van ons de laatste bundel van Nachoem M. Wijnberg gelezen. Van de programmering van Perdu begrepen we geen snars meer. Enzovoorts. In jolige stemming om middernacht terug in Leeuwarden.

Vanuit de trein zag ik op de heenweg grote delen van de Oostvaardersplassen diep geel kleuren, oorzaak: bloeiend jacobskruiskruid. Ik voelde me afgebluft.

99175B6B-4C81-4B72-B58A-1E1731060BF5
Oostvaardersplassen, 2018 © Ton van ’t Hof