Schilderde wat, grachtengroen, hing een buitenlamp op, harkte een zootje bladeren bijeen, fietste een eindje en liet me sinds lange tijd weer eens in de mond kijken.

Ik ben immer goedgeluimd als het leven zin heeft, een of ander plan dat ik kan uitvoeren.

Las een fatalistisch artikel waarin de verwachting werd uitgesproken dat we ‘feestend’ ten onder zullen gaan. Wat me niet de slechtste optie leek.

Nauwelijks een mondkapje te zien in Dokkum.

Voor mijn neus een bak patat & twee kroketten.