Vannacht dwars door het onweer heen geslapen. De ravage in de tuin was groot, de hitte verdwenen. Vanochtend eerst boodschappen gedaan, daarna aan het opruimen geslagen.
Sommigen lezen dit blog, begrijp ik, niet zozeer om de inhoud, als wel de stijl. Hoewel ik mijn huidige leven niet bepaald duf zou willen noemen, begrijp ik dat. Hier staat plezier voorop, niet het overbrengen van betekenis.
’s Middags twee betovergrootvaders gevonden: Peter Verstraten (1838-1919) en Gertruda Haps (1841-1923), beiden geboren te St. Anthonis en overleden in het nabijgelegen Ledeacker, in het hart van de Peel. Ze werkten als boer en boerin en kregen drie zonen en twee dochters, onder wie mijn overgrootvader Lambertus Stephanus. Een paar van de kinderen voegden in de loop van hun leven stiekem een a-tje aan hun achternaam toe: Verstraaten.
Er zitten alweer eikeltjes aan de eikenbomen. Het regende alweer. Wat met orde te maken heeft, en helderheid geeft.
Deze dag had ook iets onpeilbaars.
