Vervuld van weemoed sliep ik gisteravond in, vanochtend stond ik juichend op, en gaf me over aan het ritme van de dag, dat in de regel zo begint: yoga, ontbijt, uurtje lezen, aan het werk. Míjn ritme, wat een geschenk is.

Omdat we vanwege de verwachting van een vrij krachtige wind (die uiteindelijk bij matig bleef steken) een afspraak hadden verzet, verdreven we vanmiddag de tijd in Leeuwarden met een lunch (couscoussalade, sukadelap met frites & salade) en een bezoek aan een schoonzuster op wie onlangs een operatie is verricht.

Thuis nog even de grauwe vliegenvangertjes gecheckt. Ze zijn inmiddels 12 dagen oud en groeien als kool, ze passen nauwelijks meer in hun nestje. Over enkele dagen vliegen ze uit.