Alsof de wind zijn intrek heeft genomen bij ons.
En ik luisterde, luisterde naar hoe hij in bomen klom.
Besloot om een gedachte waar ik al langer mee speelde om te zetten in daden en verwijderde mijn Facebook en Instagram apps, (nog) niet mijn accounts. Ik heb (effe) genoeg van dat gedrang om aandacht.
Blijf wél stukjes op dit blog publiceren en ben benieuwd naar het effect van de verwijderingen op mijn schrijverij.
Mijn grootouders van moederszijde bestierden in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw een hotel in Helmond, Hotel de Bruxelles, dat intussen gesloopt is. Of ze het hotel exploiteerden of er de eigenaars van waren, weet ik niet. Daarna vertrokken ze naar een verbouwde boerderij in Heeze, waar ze hun oude dag sleten.
Ik kwam graag in Heeze, waar mijn grootouders een moestuin hadden en kippen hielden. In mijn herinnering verhuisden ze begin jaren zeventig van hotel naar boerenstulp. Maar vandaag kwam ik een artikel tegen over de historie van Heeze, waarin wordt vermeld dat ze reeds in 1965 de twee percelen aan het Strabrechtplein kochten waarop de woonboerderij stond. Misschien hebben ze het eerst moeten verbouwen. Overigens bewoonden mijn grootouders maar de helft van de grote hoeve, een van hun zonen betrok met zijn gezin de andere helft. Mijn grootouders zouden tot aan hun dood begin jaren negentig in Heeze blijven wonen.
