Lees thans ’s avonds veel. Alleen op onze iPads hebben we nog tv. Geen standalone kastje meer. En dan grijp ik kennelijk sneller naar een boek. Bevalt me voor het moment uitstekend. Alsof ik mijn tijd beter besteed. (Alsof, maar geenszins zeker.)
Begonnen in Otto’s oorlog, waarmee Koos van Zomeren in 1983 literair doorbraak. 37 jaar geleden. Tjee. Ik was toen Eerste Luitenant en werkte in een bunker op de Veluwe, in ploegendienst. Kop vol haar, nog zat potentie. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
Afgelopen dagen zo druk als een klein baasje geweest. Geen tijd genomen voor het bijhouden van dit dagboek, wel voor het verzorgen van de tuin en het werken aan reparaties in en om het huis. What else?
Eén van Van Zomerens personages over Banc d’Arguin, Mauritanië: ‘Dit is de wereld zoals hij God voor ogen moet hebben gestaan voordat zijn schepping begon te mislukken.’ Van Zomeren bezocht begin 1980 dit gebied.
Geweldig sloopweertje vandaag, zweten geblazen. En dan: tiid foar in bier.
