Je zoekt je leven lang naar logica en samenhang maar vindt vooral onredelijkheid en tegenstrijdigheden.
‘Restanten hormoongif.’
Waarom zou je je herinneringen eigenlijk schikken, ordenen?
In de omgeving van Zwarte Haan onze benen gestrekt, oefengebied van duizenden brandganzen, het landschap afiguraal. Centrale gebeurtenis: de magere man die we in een zwijnenstal van een dijkhuisje saxofoon zagen spelen.
