Bruno Latour betoogt in Oog in oog met Gaia dat de huidige natiestaat, waarin de bodem, de oceanen, de atmosfeer & met uitroeiing bedreigde soorten niet vertegenwoordigd zijn, de klimaatproblematiek niet effectief kan aanpakken.
Geef ze een stem, oppert Latour, en we zullen opschrikken van een woestijn die, als reactie op menselijk handelen, dreigt zijn territorium uit te breiden.
Interessante gedachte.
Voor alle duidelijkheid: stem of geen stem, de woestijn zál tegenactie ondernemen.
Latour schreef een door en door politiek boek, waarin hij pleit voor een herverdeling van macht, gebaseerd op de handelingsvermogens van menselijke en niet-menselijke actoren binnen een territorium.
Opdat we zullen leren onze activiteiten binnen bewust vastgelegde grenzen te houden.
Oog in oog met Gaia heeft me niet hoopvoller gestemd ten aanzien van de mogelijkheden om de klimaatproblematiek in te dammen laat staan op te lossen.
Overigens moet ik kritieken op Latours boek, hier en hier bijvoorbeeld, nog doornemen.
Naast de dagelijkse beslommeringen ook nog druk geweest met de aankoop van een kitscherige salontafel waar we als een blok voor vielen!
